५. बाबा आणि कुत्र्यांचा शौक
काही वर्षांपुर्वी एक पांढऱ्या रंगाचे कुत्रे दर गुरुवारी आरतीच्या वेळी फाटकापाशी व नंतर दरवाज्यापाशी येऊन आत वाकून पहात रखवाली करताना व आवर्जून प्रसाद भक्षण करताना आम्हा शिष्यांनी कित्येकदा पाहिलेले आहे. काही काळानंतर त्याच्या ऐवजी बाबांना घरात एक कुत्रे असावे असे वाटून एक काळ्या रंगाचे छोटेसे पिल्लू आणले. म्हणजे काय त्यांच्या एका शिष्यानी ते आणून दिले होते. तिचे नाव राणी ठेवण्यात आले. राणी घरभर खेळू लागली. विधी करून आपल्या अस्तित्वाची चुणूक दाखवू लागली. पण बाबांनी तिचे लाड करून तिला राणीसारखी ठेवण्यात कमी केले नाही. नंतर आली ती नाईट. ती ही रंगाने काळी. पण स्वभावाने तिखट. तिने दंगा करून भंडावले. आणि मग तिला साखळीने बांधायची वेळ येऊ लागल्याने तिची रवानगी कुठे तरी केली गेली.
No comments:
Post a Comment